Czarownice

            → Wygląd

Od ludzkich kobiet różni je tylko ubiór, jako że zazwyczaj są to ekscentryczne długie i falbaniaste suknie bądź wręcz przeciwnie – proste sukienki z lnu ozdobione jedyne koralikami wraz z dziwnymi wiankami w poczochranych włosach. Nie sposób ich nie rozpoznać – rzecz jasna, o ile się wie, że w Saint Arnaud można je spotka. Są miłe, ale raczej unikają kontaktu (szczególnie z płcią przeciwną), chociaż to to do nich zwracają się wszyscy mieszkańcy w razie jakichkolwiek problemów czy nietypowych potrzeb. Na ich szyjach zawsze zawieszony jest medalion z pentagramem, który jest oznaką wyznawanej przez nie religii.

            → Odżywianie

Czarownice żywią się tym samym, co ludzie, jednak nigdy nie pojawiają się w restauracji należącej do kompleksu „Utopia” czy barze znajdującym się w porcie rybackim – same dbają o swoje wyżywienie, nie zatrudniając nikogo do pomocy, co nieustannie zdumiewa mieszkańców Saint Arnaud, bowiem trudno im sobie wyobrazić, by którakolwiek z prawie czterdziestu kobiet, stała pół dnia przy garach. Nie wiedzą, że wypracowały one sobie grafik, według którego każda z nich wykonuje prace na rzecz utrzymania posiadłości.

            → Zdolności

Każda z nich rodzi się obdarzona jedną bądź dwiema umiejętnościami, których może przybywać wraz z wiekiem. Zwierzchniczka sabatu, wybierana spośród pięciu najsilniejszych czarownic raz na dziesięć lat w specjalnym teście zwanym Próbami, musi jednak dysponować wszystkimi siedmioma darami.

Możliwe umiejętności: 

● kontrola umysłu ― inaczej nazywana hipnozą; umożliwia sterowanie czyimś umysłem, co nierzadko jest związane z przymuszaniem danej osoby do robienia czegoś, czego wcale nie chce;
● projekcja astralna ― osoba z tą umiejętnością jest w stanie opuścić swoje ciało i za pomocą umysłu podróżować do innych wymiarów;
● pirokineza ― umożliwia wzniecanie ognia jedynie przy użyciu swojej woli;
● telekineza ― pozwala na przesuwanie przedmiotów nieożywionych jedynie za pomocą swojej woli;
● transmutacja ― przeobrażanie stworzeń lub przedmiotów w inne – dotyczy również ludzi oraz samych siebie;
● vitalum vitalis ― polega na wyrównywaniu wagi życia i śmierci; może być wykorzystana przez rzucającą zaklęcie do uratowania życia umierającej osoby – a nawet jej wskrzeszenia – kosztem własnych sił witalnych lub wzmocnienia swojej siły poprzez odebranie komuś energii życiowej;
● wróżbiarstwo ― możliwość uzyskania bezpośredniej wiedzy na temat przedmiotu, osoby lub miejsca za pomocą woli, a nie zmysłów.

            → Rozmnażanie

Przedstawicielki tej rasy nie wiążą się z mężczyznami, nie wychodzą za mąż i nie mieszkają z płcią przeciwną. Nie znaczy to jednak, że stronią od kontaktów seksualnych, bo są znakomitymi uwodzicielkami ani że nie zachodzą w ciążę – kiedy któraś z nich decyduje się na posiadanie potomstwa (większość z nich otrzymuje od Zwierzchniczki polecenie przedłużenia linii – szczególnie kiedy jedna z sióstr umiera), wybiera spośród ludzkich mężczyzn odpowiedniego kandydata, który po zapłodnieniu jej, przestaje mieć dla niej znaczenie (często przy tym traci również pamięć z nocy, kiedy umieścił w jej łonie dziecko). Większość czarownic stosuje jednak w tym celu odpowiednie zaklęcia i wspomaga się miksturami, jako że ich nadrzędnym celem jest urodzenie córki – męscy potomkowie są zabijani czy też raczej składani w ofierze.

W Saint Arnaud może być dwadzieścia CZAROWNIC wraz z dwudziestoma dziewczynkami (ich córkami) do osiemnastego roku życia (proporcje nie mogą być naruszone i w sumie sabat może składać się z czterdziestu kobiet). Na dzień dzisiejszy liczba pań zamieszkujących Moon Mansion nie przekracza trzydziestu pięciu członkiń.  

            → Zdrowie i śmierć

Czarownice nie są podatne na choroby – zresztą każdą są w stanie zdusić w zarodku za pomocą odpowiednich ziółek – ale długość ich życia jest taka sama jak u ludzi. Najskuteczniejszym sposobem na zabicie kobiety tej rasy jest spalenie jej na stosie, jako że w przeciwnym wypadku inna członkini sabatu mogłaby użyć vitalum vitalis i przywrócić ją do życia – łowcy zabijają je najpierw tradycyjnymi metodami, a później wrzucają ich ciała do ognia.

            → Inne (miejsce zamieszkania, zajęcia i religia)

Wszystkie czarownice zamieszkują wielką posiadłość położoną we wschodniej części miasta, nazwanej „Moon Mansion”(stojąca w pewnym oddaleniu, przy nieutwardzonej drodze we wszystkich odzieniach niebieskiego – za budynkiem z wieżą i dużym księżycem przy wejściu na taras znajdują się szklarnie, gdzie kobiety hodują zioła i roślinki) i zdecydowanie nie jest to miejsce, do którego ktokolwiek poza nimi lubi się zapędzać. Emanuje niepokojącą aurą, a fasada budynku sprawia, że nawet najdzielniejsi czują na plecach dreszcz przerażenia – szczególnie, kiedy z jednego z pięter dobiegnie ich szaleńczy śmiech którejś z nich. Zajmują się pędzeniem alkoholu, zbieraniem ziół i produkcją rozmaitych naparów czy mikstur oraz ogólnie pojętym znachorstwem. Ich Zwierzchniczka, którą od trzynastu lat jest Charlotte Mayfair, jest jednocześnie ich przedstawicielką w Radzie Miasta. Czarownice są wyznawczyniami neopogańskiej religii jaką jest wicca*. Pamiętajcie również, żeby nie patrzeć za długo w oczy czarownicom, bo możecie trafić akurat na tę z mocą hipnozy! W kontaktach z nimi noście okulary.

Wicca — jest to dualistyczna religia, która opiera się na zwracaniu się do Potrójnej Bogini uosabiającej kobiecość – jej potrójność to kolejno: Dziewica, Matka i Starucha, a więc trzy okresy życia kobiety oraz fazy księżyca: pierwsza kwadra, pełnia i druga kwadra – oraz Rogatego Boga symbolizującego męskość – łączony jest z naturą, dziczą, seksualnością, łowami i cyklem życia. Rytuały związane z oddawaniem im czci czarownice odbywają nago, najczęściej podczas pełni bądź nowiu. Ponadto czarownice obchodzą osiem świąt związanych z porami roku i są to: Lammas (1 lutego – święto związane z plonami wydawanymi przez ziemię), Mabon (21 marca – równonoc jesienna), Halloween (1 maja – święto dla uczczenia zmarłych przodków), Jul (21 czerwca – przesilenie zimowe i obchody odrodzenia słońca), Imbolc (1 sierpnia – obchody z okazji pierwszych oznak wiosny), Ostara (21/22 września – równonoc wiosenna), Beltane (1 listopada – święto z okazji pełnego rozkwitu wiosny), Litha (21 grudnia – przesilenie letnie). Nie posiadają czegoś na kształt Biblii, jednak Zwierzchniczka używa przy ważnych okazjach Księgi Cieni, będącej zbiorem tekstów rytualnych i opisem ich wykonywania.