Wilkołaki

            → Wygląd

Pod postacią ludzką są to silne, muskularne jednostki o nietypowych kolorach tęczówek, których temperatura ciała zwykle utrzymuje się w okolicach czterdziestu stopni Celsjusza, co jest głównym sposobem na odróżnienie ich od zwykłych śmiertelników. Ich włosy są na ogół długie i błyszczące, zaś ruchy stanowcze i pewne – cechują się doskonałym zmysłem równowagi. Podczas pełni przemieniają się w zwierzęcą postać i swoim wyglądem przypominają duże wilki – są po prostu wyższe, tęższe, z ogromnymi łapami i pyskiem, w którym mimo wszystko można odnaleźć coś ludzkiego.

            → Odżywianie

Ich dieta różni się od ludzkiej tylko tym, że pod postacią wilka polują na leśne zwierzęta i spożywają wtedy ich mięso – nie spotka się więc pośród wilkołaków wegetarianina, gdyż byłoby to sprzeczne z jego naturą. Niemowlęta zaś są karmione tak jak ludzkie dzieci matczynym mlekiem przez pierwsze miesiące swojego życia.

            → Zdolności

Jako że w ich naturze leżą przemiany i nie da się im zapobiec, stworzeniom tym udało się przystosować i wraz z wiekiem nabywają zdolności kontrolowania tego, co się dzieje z ich ciałem, a więc panują nad tym gdzie przechodzą transformację i kiedy wracają do swej ludzkiej formy. Ponadto im są starsze, tym większe prawdopodobieństwo, że uda im się opanować sztukę przemieniania się również w te dni, kiedy nie ma pełni księżyca.

            → Rozmnażanie i przemiana

Wilkołakami stają się śmiertelnicy, którzy podczas pełni zapuścili się w nieodpowiednie rejony i zostali pogryzieni przez jednego z przedstawicieli tego gatunku, jednak znacznie częściej są to dzieci zrodzone ze związku dwóch lykantropów. Samice niełatwo zachodzą w ciążę – najczęściej ma to miejsce na przełomie zimy i wiosny – która trwa dziewięć miesięcy i kończy się porodem następującym w pełnię – jest to jedyny moment, w którym nie przechodzą one przemiany i rodzą pod postacią kobiety. Samce, którym trudno jest powstrzymać swój popęd seksualny w czasie rui, są objęci zakazem zapładniania ludzkich kobiet – według ustanowionego prawa, dzieci z takich związków są zabijane, a mężczyźnie grozi wydalenie ze stada. Potomstwo wilkołaków przechodzi zaś swoją pierwszą przemianę w pełnię po dwudziestych urodzinach – ci, którzy próbują jej zapobiec, na ogół umierają.

W Stain Arnaud może być trzydzieści WILKOŁAKÓW wraz z piętnastoma potomkami do dwudziestego (momentu przemiany) roku życia (proporcje nie mogą być naruszone i w sumie wataha może składać się z czterdziestu pięciu członków). 

            → Zdrowie i śmierć

Ze względu na zmiany genetyczne, wilkołaki starzeją się znacznie dłużej niż ludzie i na ogół dożywają stu dziesięciu lat, istnieją jednak przypadki, którym udało się przeżyć więcej – nieśmiertelność mogą osiągnąć tylko poprzez spożywanie ludzkich serc, co jednak jest karane wydaleniem z watahy. Do dwudziestego roku życia dojrzewają normalnie, później, po przemianie, każdy ich rok jest jak dwa lata ludzkie. Nie chorują; zarówno kobiety, jak i mężczyźni charakteryzują się szybką zdolnością regeneracji po wszelkiego rodzaju zranieniach – pozostają po nich blizny – o ile nie zostały one zadane czymś wykonanym ze srebra. To właśnie ono jest najskuteczniejszym sposobem na zabicie wilkołaka – nawet drobne skaleczenie taką bronią nie goi się na nich samoczynnie, tylko wymaga opatrunków, maści i wypoczynku; często występuje przy tym gorączka – o czym doskonale wiedzą łowcy zamieszkujący wraz z nimi Saint Arnaud.

Zapraszamy do zapoznania się ze specjalnym wzorem, który może ułatwić wyliczenie ile dany wilkołak ma realnie, a ile fizycznie lat. Działania rozpisane są na niewiadomą realną i fizyczną i znajdziecie ją TUTAJ. (:

            → Inne (struktura, miejsce zamieszkania, zajęcia)

Wilkołaki posiadają swojego przedstawiciela w Radzie Miasta, którego rolę pełni Samiec Alfa, obecnie Amaroo-Bega Mateparae, wybierany pośród nich na zasadzie dziedziczenia bądź najsilniejszego osobnika – ostatnio miało to miejsce przed dwoma laty, gdy poprzedni umarł w sposób naturalny. Obie funkcje są dożywotnie, istnieje jednak możliwość, że ktoś ze stada wyzwie go na pojedynek na śmierć i życie, którego nagrodą jest przejęcie władzy. Żyją w północnej strefie Saint Arnaud, gdzie wśród drzew znajdują się ich drewniane domki oraz namioty – do ich obozowiska można trafić krocząc po niedbale rzuconych deskach wytyczających drogę. Ich praca polega w głównej mierze na polowaniu na zwierzęta i związanej z tym obróbce skóry oraz na współdziałaniu z firmą budowlaną, gdzie są nieocenionymi pomocnikami ze względu na swoją dużą siłę i zdolność – w przeciwieństwie do równie silnych wampirów – do funkcjonowania w pełnym słońcu. Uważajcie, wilkołaki są tak silne, że mogą wtargnąć nawet niepostrzeżenie do waszych domów! Miejcie zawsze w gotowości broń nabitą srebrem.